خندقِ بلا تكليفي . .
مسير اداره تا خانه پُر است از ديدني هايِ نديده ... ژانگولرهاي رنگي و سياه سفيد همانْ نيم ساعت زمانِ رسيدنِ به پسرك را مي گويم كه نه داغي روزهاي تب دارِ تابستان را در حينش فهميدم نه شلوغيِ راه را... القصه . . . يك دبيرستانِ دخترانه كه نمي دانم اين وقتِ سال، چرا اين همه شلوغ است... در مسيرِ هر روزه چشمك مي زند و جلب توجه مي كند آنقدر شلوغ كه عملا پياده رويي ندارد دخترك هايِ نوجوان . . . با لباسِ فرمِ يك دست و يك رنگ و البته چـــــــــــــــــــــــــــــــــادر. . . يكي رويِ سر..يكي رويِ شانه ... يكي در دست...و يكي آويزان كه بر روي ِ زمين مي كشد و منتظرين خيلي...